Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του αγίου Λογγίνου του Εκατόνταρχου και των δύο στρατιωτών που μαρτύρησαν μαζί του, τη μνήμη του οσίου Μαλού, που έζησε ασκητικά και κοιμήθηκε ειρηνικά και των μαρτύρων Λεοντίου, Δομετίου, Τερεντίου και Δομνίνου, που τελειώθηκαν στη φωτιά.
Ο άγιος Λογγίνος καταγόταν από την Καππαδοκία και έζησε στα χρόνια του καίσαρα Τιβέριου. Ήταν ο επικεφαλής του στρατιωτικού σώματος, στο οποίο είχε ανατεθεί από τον Πιλάτο η φύλαξη του τάφου του Ιησού.
Βλέποντας τα εξαίσια θαύματα που συνέβαιναν κατά την ώρα της σταύρωσης, όπως: το σεισμό, το σκοτασμό του ήλιου, τους ανοικτούς τάφους, τους αναστημένους νεκρούς και τις πέτρες που είχαν διαρραγεί, πίστεψε στο Χριστό και αναφώνησε τη γνωστή από το ιερό Ευαγγέλιο φράση: «αληθώς Θεού Υιός ην Ούτος».
Βλέποντας τα εξαίσια θαύματα που συνέβαιναν κατά την ώρα της σταύρωσης, όπως: το σεισμό, το σκοτασμό του ήλιου, τους ανοικτούς τάφους, τους αναστημένους νεκρούς και τις πέτρες που είχαν διαρραγεί, πίστεψε στο Χριστό και αναφώνησε τη γνωστή από το ιερό Ευαγγέλιο φράση: «αληθώς Θεού Υιός ην Ούτος».
Η πίστη του Λογγίνου δεν ήταν στιγμιαία και επιφανειακή, όπως συμβαίνει με πολλούς που εντυπωσιάζονται εύκολα και γοητεύονται στο να βλέπουν θαυμαστά γεγονότα. Εγκατέλειψε αμέσως την αποστολή που του είχε ανατεθεί και, ασφαλώς, το αξίωμα και τα πλούτη που απολάμβανε στην υπηρεσία του Πιλάτου και, μαζί με δύο στρατιώτες, κατέφυγε στην πατρίδα του όπου αφιερώθηκε στο κήρυγμα της εν Χριστώ σωτηρίας. Αυτό καταγγέλθηκε από τους Ιουδαίους στον Πιλάτο, ο οποίος, με εντολή του καίσαρα, αποκεφάλισε το Λογγίνο και τους δύο στρατιώτες.
Είναι τρισευτυχισμένοι οι άνθρωποι που υπομένουν τις δοκιμασίες με αξιοπρέπεια και προσήλωση στον Εσταυρωμένο Ιησού Χριστό μέχρι τέλους χωρίς γογγυσμό. Η πνευματική ανταμοιβή του ανθρώπου που πιστεύει συνειδητά είναι η πληρότητα όλων των αγαθών που προσφέρει ο Σωτήρας Χριστός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου