Παναγία η Ελεούσα του Κύκκου

Απολυτίκιον. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.

ελεούσα Παρθένε της Μονής Κύκκου καύχημα, Τον εν ταις χερσί σου ως βρέφος, Ιησούν καθικέτευε, υπέρ των προσκυνούντων την σεπτήν, και πάντιμον εικόνα σης μορφής, χορηγούσα των πταισμάτων απαλλαγήν, και αιτημάτων πλήρωσιν. Όπως τιμώμεν εσαεί, Μήτερ τα μεγαλεία σου, δόξαν προσφέροντες θεώ, τω ούτως σε υψώσαντι.

Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’. Τη Υπερμάχω.

Πηγήν ελέους Ελεούσα σε γινώσκοντες, ως τετοκυίαν τον θεόν τον Ελεήμονα, την Αγίαν σου εικόνα καταφιλούμεν, ην Λουκάς ο πνευματέμφορος ιστόρησε, και πλουτεί η νήσος Κύπρος ως θησαύρισμα, ταύτη κράζοντες: χαίροις Μήτερ Κυκκώτισσα.

Ο Οίκος

Άγγελοι, Ελεούσα, μη δυνάμενοι βλέπειν, το πρόσωπον Υιού και θεού σου, οφθαλμούς αυτών καλύπτουσι ταις πτέρυξιν. Ημείς δε την εικόνα σου ορώντες την Αγίαν Κυκκώτισσα, βοώμέν σοι εν εκστάσει τάδε:

Χαίρε Λουκά του θείου αυτούργημα,

χαίρε Μονής του Κύκκου απόκτημα.

Χαίρε της νήσου Κύπρου απάσης προσφύγιον,

χαίρε των ευσεβούντων εν δεινοίς καταφύγιον.

Χαίρε παρθενοκαλλίμορφον εξεικόνισμα Αγνής,

χαίρε χαριτοπλαστούργητον οικητήριον Αυτής.

Χαίρε πνευματοχύτους δωρεάς χορηγούσα,

χαίρε ωραιοτέχνους τας ψυχάς εμποιούσα.

Χαίρε Χριστού εμφαίνουσα δύναμιν,

χαίρε εχθρού πατάσσουσα έπαρσιν.

Χαίρε δι’ ης η Μονή σου ζωουται,

χαίρε δι’ ης πας πιστός ευοδούται.

χαίροις Μήτερ Κυκκώτισσα.

Μεγαλυνάρια

Χαίροις ώ Κυκκώτισσα θαυμαστή, της Μονής σου βάσις, νήσου Κύπρου πάσης χαρά, των δε προσκυνούντων την πάνσεπτον μορφήν σου, ελέους θειου βρύσις, και νόσων ίασίς.

Φύλαττε την ποίμνην σου και Μονήν, θεία Ελεούσα, σήν εικόνα πανευλαβώς, κατασπαζομένην και ύμνοις αενάοις, τιμώσάν σου την δόξαν, σεπτή Κυκκώτισσα.

Συν τω Ησαία τω ασκητή, πρέσβευε Παρθένε υπέρ Μάνδρας σου ευκλεούς, της εν όρει Κύκκω εικόνα σου αγίαν, τιμώσης ως εμπρέπει, τη θεια δόξη σου.

Στίχοι.

αίδρυνον εμήν, Κυκκώτισσα, εικόνα

εξ αμαρτιών σφόδρα ησβολωμένην.